Opwekking begint met gebrokenheid

"Opwekking begint met gebrokenheid” Ds. E. Maritz spreekt op driedaagse conferentie over geestelijke vernieuwing Van een medewerker SLIEDRECHT - In de opwekkingen die de laatste jaren in het oosten van Zuid-Afrika hebben plaatsgevonden, was ”gebrokenheid” een sleutelwoord. „Gebrokenheid is altijd het hart van geestelijke opwekking." Dat zei de Zuid-Afrikaanse predikant ds. Etienne Maritz zaterdag tijdens de conferentie over ”geestelijke vernieuwing en verdieping”. De driedaagse conferentie -met als thema ”Stromen van levend Water”- was georganiseerd door de Stichting Reformatorisch Appèl (SRA), de George Whitefield Stichting en de Stichting Reformatorisch Evangelisch Ontwaken (REO). Ongeveer 130 deelnemers bezochten de conferentie. Gastspreker was ds. Etienne Maritz uit Koppies (Zuid-Afrika). Hij is predikant in de NG-Kerk en is bekend met het verschijnsel van de opwekkingen in Zuid-Afrika. Nadat ds. Maritz vrijdagavond het conferentiethema ingeleid had met een lezing over ”Weest heilig, want Ik ben heilig”, sprak hij zaterdagmorgen over ”gebrokenheid”. „Uit vele schriftplaatsen blijkt dat de hoge en verheven God woont bij verbrijzelde en gebroken mensen en dat Hij juist zulke mensen doet herleven. Gods grootheid en almacht blijkt hieruit dat Hij eerst stenen harten verbrijzelt om daarna Zijn wil en wet in die rotsen te schrijven.” Jezus Zelf is een rots, zei ds. Maritz. „Nu zijn er twee mogelijkheden: óf Hij valt verpletterend op de mens, óf een mens valt verbrijzeld op Hem en is dan gered. Iedere knie zal voor het koningschap van Jezus eens buigen, of in de hemel of in de hel. Bij de wederkomst is er geen genade meer voor hen die niet leerden buigen.” Aan de hand van twintig punten, met verwijzingen naar bijbelgedeelten, belichtte de Zuid-Afrikaanse opwekkingspredikant het begrip ”gebrokenheid”. Ds. Maritz, die in het Zuid-Afrikaans sprak, zei dat in zijn eigen taal het Nederlandse gezegde ”hoog en droog” bekend is. Deze uitdrukking is toepasbaar op het geestelijke leven. „Buigen in de laagte is een eerste vereiste voor echte opwekking. Levend water stroomt altijd eerst naar de diepte. Gebrokenheid is de gewilligheid om eigen zondigheid te erkennen en te belijden dat de Heere recht is.” Gebrokenheid gaat gepaard met bereidheid onderwijs aan te nemen. Psalm 51 spreekt daarvan. „Tegelijk is er een buigen onder Gods wil naar het voorbeeld van Jezus in Gethsemané.” Kenmerkend is ook de voortdurende gewilligheid om anderen steeds maar weer te vergeven. „Gelovigen moeten zelf ook constant van vergeving leven, omdat ze ook na de bekering altijd weer verkeerde dingen doen. Gebrokenheid gaat samen met bereidheid tot het lijden zonder rebellie. Smart is er wel, maar die resulteert niet in negatieve moedeloosheid. Gebrokenheid brengt een totale verandering met zich mee.” Omstanders merken dat volgens ds. Maritz aan je gunnende levenshouding en aan het geduld dat je wilt opbrengen met iemands fouten. „Iemand die echte gebrokenheid kent en zich opgericht weet, zal ook anderen altijd een nieuwe kans geven. In grote teerheid zetten zij zich in om elkanders lasten te torsen. Gods Geest woont bij verbrokenen en verslagenen. Via zulke mensen is de tegenwoordigheid Gods merkbaar in hun omgeving.” Tijdens het middaggedeelte voerden vertegenwoordigers van de drie organiserende stichtingen het woord over het onderwerp ”Verdieping van het geestelijk leven”. L. J. van Valen uit Dordrecht (namens SRA) behandelde het onderwerp aan de hand van de metafoor van een gebouw. „Het is het zonneklaar dat in tijden van vervlakking en allerlei wind van leer geestelijke vernieuwing en verdieping broodnodig is. Niettemin bestaat het gevaar dat men voorbijgaat aan de kern van de zaak. Men vervalt óf in eenzijdigheden óf men berijdt stokpaardjes.” Met de beeldspraak van het gebouw omschreef Van Valen de twee eenzijdigheden als: enerzijds alleen een huis, maar géén deur, of anderzijds alleen een deur, maar geen huis. „De toegang door Jezus Christus (de deur) wordt in het Evangelie voor iedereen opengezet. Echter, verblindheid en ongelovigheid houden die gesloten.” Jeroen Bol, voorzitter van de George Whitefield Stichting, wees op de bron van het geestelijke leven: het geloof. „Christenen hebben de neiging om op heiligheid te willen steunen. Elke dag in het christenleven moet beginnen met het geloof dat de redding buiten ons is, anders volgt er teleurstelling en frustratie.” Ds. H. J. Hegger van Reformatorisch Evangelisch Ontwaken (REO) sprak naar aanleiding van Johannes 17 over de liefde Gods. „Het is werkelijk onvoorstelbaar, als je beseft wie je bent, en hoe zondig je bent, dat je desondanks als gelovige opgenomen bent in de liefde van de Drie-eenheid”, zei de voormalige rooms-katholieke priester. © Reformatorisch Dagblad