Meer dan eens kunnen we in Gods Woord het woordje â€och†lezen. Het gaat dan nogal eens over een situatie waarin mensen tot God om hulp schreeuwen. Of dat profeten het volk of de kerk wakker willen roepen. Er moet een herleving komen. We mogen immers niet tevreden zijn met ons gezapige leven, dat ook in geestelijk opzicht rustig voortkabbelt. Voorbeeld van dat laatste is Numeri 11:29. Mozes zei: „Och, dat heel het volk des Heeren profeten waren, dat de Heere Zijn Geest over hen gaf.â€
Graag wil ik mij aansluiten bij deze alle eeuwen durende hartenkreet om geestelijke herleving. Elke generatie van Christus’ kerk kent immers de hartenkreet van Jesaja 64: „Och, dat Gij de hemelen scheurdet, dat Gij neerdaaldet!†Ook vóór Jesaja’s dagen leefde hetzelfde verlangen, getuige Psalm 80, waar we lezen:
O God, breng ons weder, en laat Uw aanschijn lichten, zo zullen wij verlost worden.
O God der heerscharen, breng ons weder, en laat Uw aangezicht lichten; zo zullen wij verlost worden.
O God der heerscharen, keer toch weder; aanschouw uit de hemel, zo zullen wij van U niet terugkeren; behoud ons in het leven, zo zullen wij Uw Naam aanroepen.
O Heere, God der heerscharen, breng ons weder; laat Uw aanschijn lichten, zo zullen wij verlost worden.
Stel je voor dat de Heere op deze schreeuw antwoord geeft, tot ons neerdaalt, en ons vraagt: „Wat wilt u dat Ik u doen zal?†Hebben wij dan enig besef wat er in ons persoonlijk en kerkelijk leven ontbreekt, of in ons huwelijks- en gezinsleven? Weten we wat we van de Heere zouden moeten vragen?
Wat hebben wij nodig? Dat is een andere vraag dan: „Wat willen wij graag hebben?†Wij hebben nodig wat we van nature geen van allen graag hebben: verbrokenheid van geest. Vandaag las ik: „Verbrokenheid van geest betekent eenvoudig dat ons harde, onbuigzame ik, dat zichzelf rechtvaardigt, zijn eigen zin wil doen, zijn rechten handhaaft, en eigen eer zoekt, ten slotte het hoofd buigt voor Gods wil, ongelijk bekent, zich geheel overgeeft aan Jezus, zijn rechten opgeeft en afstand doet van eigen eer, opdat de Heere Jezus alles zal bezitten en alles zal zijn. Met andere woorden: Het is sterven aan onszelf en aan de verkeerde houding die wij hebben aangenomen.â€
De bede „Och, dat Gij de hemelen scheurdet, dat Gij neerdaaldetâ€, wordt door God nog steeds verhoord. In de kerstnacht is het verhoord. Op Golgotha’s kruisheuvel is het trouwens niet verhoord…! Met Pinksteren is het verhoord toen de Heilige Geest werd uitgestort. Ook in onze dagen werkt diezelfde Geest nog steeds.
Wat doet Hij? Ook in de 21e eeuw overtuigt Hij ons van zonde. Hij laat ons zien en voelen welke (ook onbewuste) barrières wij hebben opgeworpen tussen God en onze ziel. Hij leert ons onze schuld met smart bewenen en openhartig belijden. Tot onze grote verwondering brengt Hij ons tot de vreugdevolle vrede in de vergeving van al onze vuile zonden, door het volkomen werk van Jezus Christus.
Misschien vraagt een lezer zich af waarom ik dit alles schrijf. Omdat ik de laatste dagen in mijn gemeente innerlijk ernstig werd bepaald bij de noodzaak dat God Zelf Zijn werk ter hand neemt. Ook is het mijn verlangen dat de hemel zich daadwerkelijk scheurt, dat God de Almachtige neerdaalt, dat alle tegenstand een einde neemt. „Verlos ons van de ongeschikte en boze mensen - dus eerst van onszelf.â€
Ds. W. Pieters
Bron: Reformatorisch Dagblad - 4 juli 2007
