Mars voor het Leven verdient meer deelnemers

De Mars voor het Leven trok zaterdag 800 deelnemers. De stille tocht zou veel meer reformatorische christenen moeten trekken, vindt M. C. Quist. Zaterdag was er in hartje Amsterdam de Mars voor het Leven. Met vele honderden waren we aanwezig: jongeren en ouderen, evangelisch en reformatorisch. Om te demonstreren? Om actie te voeren? Nee, om voor het oog van velen te belijden dat elk kind een schepsel van de almachtige God is. Het lijkt wel of de abortuskwestie geen onderwerp meer is waar mensen zich druk over maken. Ook in kerkelijk Nederland blijft het stil. We zijn zo druk met onze eigen kerk, dat we vergeten te luisteren naar de schreeuw uit de baarmoeder van meer dan 30.000 ongeboren kinderen die jaarlijks gedood worden. Een volk dat het nieuwe leven ombrengt, is de weg kwijt. We zijn zo druk met onze tradities en het uitmeten van de verschillen, dat het ons volledig ontgaat dat de satan rondgaat als een briesende leeuw, die letterlijk het ongeboren leven verscheurt. Als de kerk zich niet meer bekommert om het offeren van kinderen aan de Moloch, dan is men de weg kwijt. Vanuit de Schrift weten we, dat de Heere hierop terugkomt, want het is een gruwel in Zijn ogen. Christenen zijn een minderheid in de samenleving. De laatste jaren merk je dat het seculiere geloof oprukt. Als reformatorische gezindte roepen we ach en wee. Uiteindelijk is de kernvraag: Wat is het ons waard? Waar gaan we voor? Als er een beurs wordt gehouden, dan reizen er 70.000 naar Utrecht. De Mars voor het Leven moet het met 800 doen. „Het haalt toch niets uit”, zo wordt er geredeneerd. „Bovendien is Schreeuw om Leven zo schreeuwerig.” Wie dat zegt, was er zaterdag niet bij. Anderen zeggen dat dit vooral werk voor de „binnenkamer” is. Gebeurde dat maar. De tegenstander weet wel waar het om gaat. Tijdens de Mars voor het Leven was hij er. Daarom was er extra politiebescherming. Dat betekent dat we een zenuw hebben geraakt. Groen van Prinsterer definieerde belijden als volgt: „Uitkomen voor de waarheid waar de tijdgeest het meest bezwaar maakt.” Gezapigheid Als we de weg kwijt zijn, dan moeten we terug naar de juiste weg. Terug naar Hem, die de Weg, de Waarheid en het Leven is. Daarom was er de Mars voor het Leven. Laten we ontwaken uit onze gezapigheid, onze christendommeligheid, uit ons consumentisme. Een christendom dat verslapt, zal snel overwonnen worden. Laten we als Daniël ook gezamenlijk onze schuld belijden over onze lauwheid en traagheid. Laten we op onze posten staan. Laten we bij leven en welzijn volgend jaar in groten getale naar Amsterdam komen. Predikanten, kerkenraden en gemeenteleden. Opdat Nederland zal weten dat er christenen zijn die voor Gods goede geboden opkomen. Klik hieronder voor een videoverslag: http://www.youtube.com/watch?v=_0nvbsjNUzs