menu
Er was eens een zwarte man (in de tijd van de apartheid, red). Deze zwarte man had een ontmoeting met Jezus gehad en zich bekeerd tot Hem. Hij kreeg meer en meer honger naar het woord van God. Ook wilde hij graag in het gezelschap verkeren van medebroeders en zusters, samen bouwen aan Gods Koninkrijk.
Bij hem in de buurt stond een kerkgebouw. Toen hij daar op zondagochtend aankwam, zag hij dat hij de enige kleurling was daar. Hij mocht er niet in... Hoeveel pijn hem dat ook deed, hij probeerde het toen in een dorp verderop. Maar ook hier werd zijn zwarte persoonlijkheid niet op prijs gesteld. Toen hij ten derde male afgewezen werd bij een andere gemeente, liep hij naar een boom die voor die kerk stond, liet zich er tegenaan vallen en huilde bittere tranen.
Plotseling stond Jezus voor hem. "Wat is er aan de hand, mijn kind?" vroeg Jezus hem zacht. "Ik mag er niet in, dat doet zoveel pijn." Jezus raakte hem zachtjes aan en zei: "Ik weet hoe je je voelt, mijn kind, ik weet hoeveel pijn je hebt. Ik mag er namelijk zelf ook niet meer in..."