menu
Eindelijk, de waarheid op TV! De dochter van een Amerikaanse predikant werd tijdens een TV-show geïnterviewd naar aanleiding van de schoolmoorden in Amerika. Jane Clayson stelde de vraag: "Hoe kan God dit allemaal laten gebeuren?" De dochter gaf een buitengewoon diepgaand antwoord. Ze zei: "Ik geloof dat God hier diep bedroefd over is, net als wij dat zijn, maar we hebben God jarenlang gezegd uit onze scholen, uit onze regering en uit ons leven te vertrekken. En, zoals onze Heere een Heere is, geloof ik dat Hij zich inderdaad rustig teruggetrokken heeft. Hoe kunnen we dan van God verwachten dat Hij ZIJN zegen en ZIJN bescherming zal schenken als wij eisen dat Hij ons met rust laat! Ik weet dat er veel e-mailverkeer is rond de aanslag van 11 september, maar deze e-mail zet je pas echt aan het denken!
In het licht van recente gebeurtenissen, terroristische aanslagen, schietpartijen op school, etc., zijn er veel mensen met heel veel vraagtekens. Laten we eens kijken, ik geloof dat het begon toen Madeline Murray O'Hare (ze was vermoord, haar lichaam is nog maar pas gevonden) klaagde dat ze geen godsdienstonderwijs meer op de scholen wilde. En wij zeiden, OKE! Daarna zei iemand, we kunnen beter niet meer op school de Bijbel lezen. De Bijbel die zegt: "Gij zult niet doden, gij zult niet stelen en gij zult uw naaste liefhebben als uzelf..." En wij zeiden, OKE! Toen zei Dr. Benjamin Spock dat we onze kinderen vooral niet op de billen moeten geven als ze zich misdragen. Zo zou dan hun kleine persoonlijkheid in de war kunnen raken en zelfs ook hun zelfrespect kunnen beschadigen. (De zoon van Dr. Spock heeft zelfmoord gepleegd) En wat zeiden wij? Een expert zal toch zeker wel weten waar hij over praat? Dus wij zeiden, OKE! Toen zei iemand dat onderwijzers en schoolhoofden onze kinderen niet moeten straffen als zij zich misdragen. En de schoolleiding zei ook dat je de kinderen beter niet aan kunt raken omdat ze geen slechte publiciteit willen en zeker geen proces aan de broek. (Er is een groot verschil tussen terechtwijzen en 'aanraken', slaan, neergooien, vernederen, schoppen, etc.) En wij zeiden, OKE! Toen zei iemand, laat onze dochters een abortus plegen als ze dat willen. Het is zelfs niet nodig dat ze dat eerst aan hun ouders vertellen. En wij zeiden, OKE! Toen zei een wijs iemand van het schoolbestuur: "Omdat jongens jongens zijn en ze het toch gaan doen laten wij ze dan maar zoveel condooms geven als zij willen. Op deze manier kunnen ze zoveel plezier maken als waar ze recht op hebben. En we hoeven trouwens niet aan de ouders te vertellen dat ze op school te krijgen zijn." En wij zeiden, OKE! Er kwam ook nog iemand die zei, laten we tijdschriften uitgeven met foto's van naakte vrouwen en het 'gezonde waarderen van de schoonheid van het vrouwenlichaam' noemen. En wij zeiden, OKE! Er ging nog iemand een stapje verder en publiceerde foto's van naakte kinderen en stelde ze zelfs beschikbaar op het internet. En wij zeiden, OKE, het is hun eigen verantwoordelijkheid! En toen zei de entertainmentindustrie: "Laten we TV-shows en films maken welke goddeloosheid, geweld en ongeoorloofde seks promoten. En laten we muziek maken met thema's als drugs, moord, zelfmoorddrang en satanische gedachten." En wij zeiden dat het alleen voor de lol is, dat het geen verkeerd effect heeft en niemand zal het trouwens serieus nemen. Dus ga je gang en kijk en luister ernaar. En wij zeiden, OKE! En nu vragen we onszelf af waarom onze kinderen geen geweten hebben, waarom ze het goede niet van het kwade kunnen onderscheiden. En waarom het hen niets kan schelen vreemden, klasgenoten of zichzelf te vermoorden. Misschien, als we er lang en hard genoeg over nadenken, kunnen we het ons wel voorstellen. Ik denk dat het te maken heeft met: WE OOGSTEN WAT WE ZAAIEN.
