menu
Als je regelmatig ´s zondags naar de kerk gaat, zal de bovenstaande vraag je niet vreemd in de oren klinken. En als je de Bijbel indringend leest, zul je merken dat het zelfs een vraag van levensbelang is. Leeft de vraag ook in jouw hart? In het onderstaande gedeelte worden een aantal overdenkingen behandelt, die met de bovenstaande vraag te maken hebben.
1. U bent een onsterfelijk schepsel, een wezen geboren voor de eeuwigheid, een schepsel dat nooit zal ophouden te bestaan. Miljoenen eeuwen, ontelbaar als het zand aan de zee, de druppels van de oceaan en de bladeren van alle bossen op deze aardbol zullen de duur van uw bestaan niet verkorten. De onmetelijke eeuwigheid en ondoorgrondelijke eeuwigheid ligt voor u. Elke dag brengt u dichter bij de eeuwigdurende kwellingen of het eeuwigdurend geluk. U kunt elk moment sterven en u bent even dicht bij de hemel of de hel als bij uw dood. Geen wonder dat u vraagt: "Wat moet ik doen, opdat ik zalig worde?"
2. Als u daarnaast bedenkt dat u zondaar bent, blijkt dat u goede reden hebt om bezorgd te zijn. U hebt Gods wet overtreden, u hebt gerebelleerd tegen Zijn gezag en hebt Hem tot uw vijand gemaakt. Als u slechts één overtreding had begaan, zou uw toestand verontrustend zijn. Eén zonde zou u al onderworpen hebben aan het vonnis van Zijn wet en zou Zijn ongenoegen over u gebracht hebben, maar u hebt meer en groter zonden gedaan dan u weet of dan u zich kunt indenken. Uw hele leven is één ononderbroken zonde: u hebt in Gods oog niets anders dan zonde gedaan. Uw overtredingen roepen tot God om wraak. U bent nu onder de vloek van de Almachtige.
3. Bedenk wat het verlies van uw ziel inhoudt. Het verlies van de ziel is het verlies van alles wat voor de mens als onsterfelijk schepsel zo dierbaar is. Het is het verlies van de hemel met al zijn eer, gelukzaligheid en heerlijkheid. Het is het verlies van Gods gunst, die het leven is voor alle redelijke schepselen. Het is het verlies van alles wat kan bijdragen tot ons geluk en het is het verlies van de hoop, de laatste schuilplaats van de ongelukkige. Het verlies van de ziel sluit alles in wat dat vreselijke woord "hel" inhoudt! Het betekent dat we eeuwig de toorn van God moeten verduren, dat de vloek van de Almachtige neerdaalt op de menselijke geest, of beter gezegd, dat de menselijke geest valt in die vloek, als in de poel die brandt van vuur en sulfer. Hoe waar en hoe ernstig zijn de woorden van Christus: "Want wat baat het een mens, zo hij de gehele wereld gewint, en lijdt schade zijner ziel? Of wat zal een mens geven, tot lossing zijner ziel?" (Matth. 16:26). Al de tranen die ooit op aarde gestort zijn of gestort zullen worden, al de zuchten die ooit geslaakt zijn of geslaakt zullen worden, al de angst die alle bewoners van de wereld ooit hebben verduurd of zullen verduren gedurende alle eeuwen dat de wereld bestaat, wegen niet op tegen de rampzaligheid van één ziel die verloren gaat. Daarom heeft u, die verwacht in deze rampzaligheid te verzinken, gegronde reden om te zeggen: "Wat moet ik doen, opdat ik zalig worde?"
4. U hebt reden om bezorgd te zijn, als u bedenkt dat het niet zelden maar vaak voorkomt dat iemand zijn ziel voor eeuwig verliest. Het is zo'n ontzettende ramp, dat het onvergefelijke zorgeloosheid zou zijn als u hierover helemaal niet bezorgd was, als maar eens in het jaar of eens in de eeuw iemand zijn ziel verloor en het dus bijna onmogelijk zou zijn dat dit u zou treffen. Hoeveel onvergefelijker is het dan als het, helaas, een alledaagse ramp is. Integendeel, het is niet zeldzaam dat mensen naar de hel gaan, het is veel zeldzamer dat mensen naar de hemel gaan. Onze Heere heeft ons gezegd dat op de weg naar het verderf de mensen elkaar verdringen, terwijl de weg naar de hemel slechts door weinigen wordt afgelegd. De hel doet haar mond wijdt open en verslindt zeer veel mensen tot hun verderf. Hoe verontrustend is deze gedachte en hoe waarschijnlijk is het dat u ook onder deze mensen geteld zult worden! Sommige mensen die deze brochure lezen, zullen zeer waarschijnlijk de eeuwigheid doorbrengen met een verloren ziel. Daarom bent u wijs en doet u uw plicht, als u de bezorgdheid voedt die u doet zeggen: "Wat moet ik doen, opdat ik zalig worde?"
5. Zalig worden is mogelijk. Als dat niet zo was, zou het nutteloos zijn om daar bekommerd over te zijn. Het zou wreed zijn als we u aan zouden sporen om bezorgd te zijn, terwijl deze bezorgdheid nooit weggenomen kon worden door het verkrijgen van het begeerde voorwerp. Maar uw toestand is niet hopeloos, u kunt gered worden, u wordt genodigd tot het heil. Christus is gestorven om u zalig te maken, God staat gereed om u te redden. U hebt de gelegenheid om zalig te worden, nu is het de welaangename tijd. U hebt de middelen en u wordt aangespoord om de zaligheid te zoeken. De zegen is binnen uw bereik, ze is dicht bij u gebracht en het is uw eigen schuld als u er geen deel aan krijgt. U bent dus niet bekommerd over een voorwerp dat u niet kunt verkrijgen.
6. Duizenden mensen hebben de zaligheid verkregen, waarom zou u haar niet verkrijgen? Er zijn miljoenen mensen in hemel, die al gered zijn; daarnaast zijn er tienduizenden op de weg die naar de zaligheid leidt. God is nog even gewillig en Christus kan u nog even goed redden als Hij hen kon redden: waarom zou u dan niet gered worden?
7. Bovendien: wat is de zaligheid een zegen! Het is een zegen die alle rijkdommen van de genade bevat en de grotere rijkdommen van de heerlijkheid, verlossing van de zonde, dood en hel, waardoor de zondaar gratie, vrede, heiligheid en een plaats in de hemel verkrijgt. Kort samengevat: een onmetelijke, oneindige en eeuwigdurende zegen, die God van eeuwigheid heeft uitgedacht, die door de Zoon van God is verworven op het kruis en die de eeuwigheid met haar gelukzaligheid zal vervullen. O hoe klein, hoe onbetekend, hoe verachtelijk is het hoogste aardse goed wat de mens begeert, om maar niets te zeggen over de kleinere dingen waar de begeerten van de mens naar uitgaan, als we dit met de zaligheid vergelijken! Rijkdom, status, roem en eer zijn slechts een beetje stof in de weegschaal als ze vergeleken worden met "de zaligheid, die in Christus Jezus is, met eeuwige heerlijkheid". Welke mens die meent enig belang te hechten aan zijn eigen zaligheid, zou niet zeggen: "Wat moet ik doen, opdat ik zalig worde?" Houd daarom niet op deze vraag te stellen. Laat niemand uw aandacht van deze zaak afleiden. Wanneer vrienden u ervan willen overtuigen dat u te bezorgd bent, wijs ze dan op de bodemloze put en vraag ze of iemand er te veel naar kan verlangen om aan haar kwellingen te ontsnappen? Wijs ze op de hemel en vraag ze of iemand er te veel naar kan verlangen om zijn heerlijkheid te verkrijgen? Wijs ze op de eeuwigheid en vraag ze of iemand er te veel naar kan verlangen om het eeuwige leven te verwerven. Wijs ze op het kruis van Christus en vraag ze, of iemand er te veel naar kan verlangen om datgene te verkrijgen waarvoor Hij stierf?
Overgenomen uit het boek: Wat moet ik doen om zalig te worden? van John Angell James (blz. 15 t/m 18)