De Heere werkt nog in Nederland!

Onderstaand gedeelte is overgenomen uit de kerkbode van de Hervormde Gemeente van Elspeet. Zoals je waarschijnlijk weet, heeft Ds. P. de Vries de laatste jongerenavond met ons nagedacht over de vraag: ‘Hoe krijg ik vrede met God?’ Het was een fijne avond waar een rijke Christus voor een arme zondaar centraal stond. Ook Ds. de Vries heeft het als een gezegende avond ervaren. Vandaar dat hij die week verslag deed in de kerkbode over deze avond. Hieronder kun je het verslag lezen: Dat de Heere in Nederland werkt, heb ik afgelopen week kennelijk mogen ervaren bij een spreekbeurt in mijn geboortestreek de Alblasserwaard. Al ruim een jaar geleden zijn een aantal jongeren begonnen om elke maand een samenkomst te beleggen om jonge mensen die worstelen met vragen rondom het komen tot Christus geestelijk leiding te geven. Ouderen zijn ook welkom. Het was de tweede keer dat ik voor zo’n avond sprak. Ik moet zeggen dat de belangstelling overweldigend was, maar wat nog belangrijker is: je voelde de Heere is hier in het midden. Laten we niet discussiëren over de punten en de komma’s Wij leven in een tijd waarin op Gods kerk tal van aanslagen worden ondernomen. Er worden vraagtekens gezet bij het gezag van de Schrift. Er is veel mensgericht christendom. Wat is het ook verdrietig dat in allerlei kerken en gemeenten meer op wat ik zou willen noemen de punten en komma’s wordt gelet dan op de zaken waarover het werkelijk gaat. Daarbij vraag ik me dan ook nog af of de punten en komma’s wel op de goede plaats staan. Concreet denk ik aan discussie over twee of drie verbonden, over de vraag of we nu moeten spreken van aanbod van genade of van beloften. Dergelijke twistvragen hebben mij nooit kunnen bekoren. Ik acht het een teken van geestelijk verval als kerken zich daarmee bezighouden. Terug naar het Woord (Sola Scriptura) Laten de kerken van de Reformatie hier in Nederland zich verenigen rond de wetenschap dat de Bijbel het onfeilbare Woord van God is, de stem van de levende God. Laat het voor ons vaststaan dat God onze Schepper is, dat wij tegen Hem hebben gezondigd en er van ons uit geen weg naar Hem terug is, omdat wij dood zijn in misdaden en zonden. Laat in de prediking toch duidelijk naar voren dat God Zijn Zoon zond ter verzoening van de zonden en aan schuldigen die de eeuwige rampzaligheid hebben verdiend, in Christus Zijn vriendschap biedt. Het geloof in deze ene en volkomen Middelaar is een genadegift van God naar Zijn verkiezend welbehagen. In deze zaken moet eenheid zijn. Dat is ook de kern van de gereformeerde belijdenisgeschriften, de Drie Formulieren van Enigheid. Laat er in andere zaken vrijheid en laten we om allerlei verschillen in verwoording over verbond en belofte de kerk niet verdeeld maken of houden. Dat is eerder een bewijs dat het geestelijk leven aan het wijken is dan dat het wordt gevonden. Waar het toch om moet gaan is dat wij leren buigen voor het bijbels getuigenis van onze verlorenheid in Adam en onze redding in Christus. Een ware christen is een mens die afgesneden is van Adam en door een waar geloof ingeplant in Christus. Het is onmogelijk dat dit is geschied zonder dat wij daar iets van ervoeren. Christus zegt: ‘Ik ken de Mijnen en wordt van de Mijnen gekend.’ Alleen rechtvaardig door het geloof in Christus (Sola Fide) Wat is er daarover veel onduidelijkheid in prediking en dat niet alleen ter linkerzijde in de kerken van Nederland maar ook ter rechterzijde. Aan de ene kant zien we dat over Christus wordt gesproken met terzijdestelling van het buigen voor Gods heilig recht. Van Christus wordt een nieuwe Mozes gemaakt, omdat begonnen wordt met het leven van dankbaarheid. Wie begint met het leven van dankbaarheid maakt juist van de dankbaarheid een wet en uit de werken der wet wordt geen mens gerechtvaardigd. De rechtvaardiging is alleen uit genade en door geloof. Als ik denk aan de rechterzijde van de kerk, dan wordt daar maar al te vaak beweerd dat er geestelijk leven zou zijn buiten de kennis van Christus en de gelovige omhelzing van Christus. De zaligheid is alleen in Christus (Sola Gratia) Dat er geestelijk leven is buiten de kennis van Christus wordt gesteld in allerlei meditaties in kerkbladen. Het wordt blijkens verslagen in het Reformatorisch Dagblad op allerlei samenkomsten gezegd. We moeten echter eerlijk zijn: ‘Zo worden, al is het op een zware en schijnbaar bevindelijke wijze, mensen misleid voor de eeuwigheid. Wee de predikers die hun hoorders zo bedriegen en nalaten te leiden tot Christus buiten Wiens bloed een mens niet voor God kan bestaan. Wat nu juist al Gods kinderen aan elkaar verbindt, is de bevindelijke doorleefde wetenschap: ‘Daar het bloed door U gestort, mij de bron des levens wordt.’ Het werk dat Gods kerk eenmaal eeuwig doen zal, namelijk het geslacht Lam verhogen, wordt hier op aarde geleerd. Zolang we dat niet hebben geleerd en waar we hoe stamelend ook het Lam als volkomen Zaligmaker leren belijden, gaan we reeds in dit leven de eeuwige rust aanvangen die er overblijft voor het volk van God. God alleen de eer (Soli deo Gloria) De nood van de prediking heeft jonge vrienden in de Alblasserwaard bij elkaar gebracht. Oudere kinderen Gods uit de Alblasserwaard, die vroeger en ook nu nog wel in gezelschappen bij elkaar kwamen, mogen deze avonden in het gebed aan de Heere opdragen. Tegenkanting is er ook wel, zo begreep ik. Het zou echter vreemd zijn als dat niet het geval was. De discipelen van Mozes kunnen de discipelen van Christus niet verstaan. Daartoe is nodig dat zij eerst zelf aan de wet sterven om Gode te leven door het dierbare geloof in Zijn Zoon. Ach, de kerk zonder vlekken en rimpels wordt hier op aarde niet gevonden. Zo is er ook voor de avonden verzoening met God nodig, maar de Heere wil er in het midden zijn. Ik zou er nog wel meer over willen schrijven, maar tijd en ruimte ontbreekt me. In ieder geval ik ben die avond in God verblijd naar huis gegaan en heb iets van de hemel op aarde ervaren. Wat er over is gebleven is heimwee naar God. ‘God des levens ach, wanneer, zal ik naderen voor Uw ogen in Uw huis Uw Naam verhogen.’ Overgenomen uit de kerkbode van Ds. P. de Vries uit Elspeet. N.a.v. een SRA-jongerenavond in Hardinxveld-Giessendam.