menu
We horen Mozes in Deuteronomium 1:13 advies geven over de kenmerken van leiders die zij moeten verkiezen voor Israël. We willen de drie kwaliteiten zien die belangrijk waren: wijsheid, onderscheid en ervaring. De eerste vereiste was wijsheid. Wijsheid is iets anders dan kennis. Kennis vergaren wij door studie. Zij die een goed verstand hebben kunnen op eenvoudige wijze veel kennis vergaren. Wijsheid echter komt doordat we door vele beproevingen heengaan. Zij die getrouw zijn in deze beproevingen vinden wijsheid. Wijsheid is de toepassing van de kennis in de praktische situaties van elke dag in ons leven. U kunt een heleboel Bijbelkennis hebben en toch geen Goddelijke wijsheid. Het boek Spreuken legt grote nadruk op het verkrijgen van wijsheid, niet om alleen de Schrift te kennen, maar kennis van God Zelf te hebben. De Bijbel is een weg tot wijsheid en kennis van God. Toch zijn er mensen die de Bijbel bestuderen en er alleen kennis uit halen. Maar de boom van kennis bracht dood voort. De kennis maakt opgeblazen (1 Kor. 8:1). Maar de boom van het leven brengt wijsheid dat ons leert hoe te wandelen en hoe te reageren op de verschillende situaties die in ons leven op ons afkomen. Zo is wijsheid de eerste vereiste voor een leider.
De tweede vereiste is onderscheid. Dit is één van de grootste noden in het leiderschap vandaag de dag. De bekwaamheid te onderscheiden wat van God is en wat van de mens. Niet tussen wat van God is en wat demonisch is. Dit laatste is eenvoudig, maar waar het op aankomt is het onderscheid tussen wat van God is en wat van de mens, dat wat geestelijk is en dat wat uit de ziel is. Soms zeggen mensen: "Tenslotte zijn we maar mensen." Maar Paulus vermaant de Korinthiërs dat ze wandelden naar de mens (naar 1 Kor. 3:3). We zouden ons niet slechts als mensen moeten gedragen, we moeten wandelen zoals Jezus Christus. "Wie zegt in Hem te blijven, moet ook zelf wandelen zoals Hij gewandeld heeft" (1 Joh. 2:6). Het kan eenvoudig zijn om onderscheid te maken tussen de geestelijke mens en de natuurlijke mens, degene die nog in de zonde leeft. Maar we moeten onderscheid hebben tussen de geestelijke mens en de mens die leeft vanuit zijn ziel. Degene die nog leeft door hun eigen menselijke mogelijkheden. Wanneer u luistert naar een spreker, moet u kunnen onderscheiden of de man uit zijn hart spreekt of dat alles voortkomt uit zijn eigen hoofd. Wat voortkomt uit het verstand van de mens zelf zal alleen het verstand van mensen bereiken. Maar wat uit het hart van iemand komt raakt het hart van mensen. Jezus sprak altijd uit Zijn hart. We moeten leren te spreken vanuit ons hart. De Bijbel is geschreven voor ons hart, niet voor ons verstand. David zei: "Ik berg Uw Woord in mijn hart, opdat ik tegen U niet zondig" (Ps. 119:11).
De derde vereiste was ervaring. U kunt veel wijsheid verzamelen, zelfs als u nog jong bent. U kunt zelfs onderscheid hebben. Maar toch heeft u ook ervaring nodig om een Godvruchtige leider te zijn en dat neemt tijd. Ervaring komt doordat we in verschillende beproevingen verbroken worden en daarin Gods kracht en bemoediging leren kennen (2 Kor. 1:4). De kracht die wij ontvangen door deze verdrukkingen heen is wat ons een bediening geeft voor anderen. Mozes waarschuwde de rechters om geen partijdigheid te tonen, maar zowel de kleine als de grote aan te horen (Deut. 1:17). Dit is een belangrijk vereiste voor leiders. Vlei nooit de invloedrijken. Laat mij u vertellen wat ik heb meegemaakt toen ik nog een jong gelovige was. In gemeenten waar ik heen ging waren het de invloedrijken (een belangrijke ambtenaar of rijke zakenlui) die in het bestuur van de gemeente zaten. Ik vroeg mij af waarom dit zo was. Het was duidelijk dat niet iedere invloedrijke in deze wereld ook geestelijk was. De Bijbel zegt: "heeft God de armen van deze wereld niet uitverkoren om rijk te zijn in het geloof?" (Jak. 2:5). In de gemeenten waar ik heenging werden mensen dus gekozen omdat ze invloed hadden in de wereld. Het was dan ook geen wonder dat al snel deze gemeenten geestelijk terugvielen. Zij pasten de partijdigheid toe waarvoor nou juist Jakobus 2 ons zo waarschuwt. Ik besloot toen, als ik ooit een gemeente zou mogen bouwen, ik alleen geestelijke mensen zou aanstellen als oudsten, en niet de invloedrijken. En zo heb ik het mogen doen in al onze gemeenten. "U mag voor niemand bevreesd zijn" waarschuwde Mozes de leiders (Deut. 1:17). Als u een leider wil zijn, mag u nooit bang zijn voor enig mens.
