Het 1000-jarig rijk

Het 1000-jarig rijk

Vraag: In Openbaringen 20 lezen we dat de duivel gebonden wordt (vers 2) en dat er een duizendjarig vrederijk zal komen met Christus als Koning, waarna de duivel weer voor korte tijd ontbonden wordt. Hoe moeten we deze profetie zien? Iemand zei me dat we nu al in die periode leven, is dat werkelijk zo?

Antwoord: Wij leven nu niet in deze periode omdat wij nog niet in het Koninkrijk Gods leven, maar in de kerk. Als Jezus ons leert bidden: "Uw Koninkrijk kome" dan bedoelt Hij de zichtbare onthulling van dat Rijk op deze aarde. Wat wil de Heilige Geest ons nu leren door maar liefst zes keer in Openbaring 20 het woord 1000 jaren te noemen? Wel, Hij wil dat we weten, dat als het Koninkrijk Gods op aarde komt, het in eerste instantie 10 eeuwen zal duren. Natuurlijk, er zal aan dit Koninkrijk geen einde komen (Luk. 1:33) en dus zal het ook na deze eerste fase eeuwig voortduren.

In de duizend jaren echter krijgt het Koninkrijk van Christus zijn eerste zichtbare vorm op aarde. De Heere Jezus vertelde dat het in de dagen van Zijn omwandeling onzichtbaar begon (Luk. 17:20). De zichtbare komst van dit Rijk zal plaatsvinden bij de openbare Wederkomst van de Heere op de wolken des hemels (Matth. 24:30) en daarna op de Olijfberg te Jeruzalem (Zach. 14:4). Bij de hemelvaart van Jezus Christus hebben de engelen dit nog een bevestigd (Hand.1:11).

Er is dus maar één wederkomst van Christus op aarde, aan het begin van de 1000-jarige herstelperiode van de schepping, die zal inzetten met de openbaring van de kinderen van God in hun nieuwe opstandingslichamen (Rom. 8:18-23 i.v.m. 1 Kor. 15:23). Na Zijn wederkomst op aarde zal aan Jezus te Jeruzalem de troon van Zijn vader David gegeven worden (Luk 1:32). Gabriël's profetie werd toen niet vervuld, maar straks wel. Die troon is immers vanaf Koning David, in feite de Troon des Heeren gebleven, ook al is hij nu al duizenden jaren vacant. En straks zal deze in al de 10 eeuwen van het Koninkrijk van Jezus Christus op aarde aan Hem gegeven zijn (1 Kron. 29:23 i.v.m. 17:14 en 28:5). Vanaf die Troon zal Christus als Koning de aarde regeren (Zach. 14:9). Aan het einde van de 1000 jaren geeft Hij het Koninkrijk dat dan geheel voltooid is - gezuiverd van alle onreinheid en rebellie tegen God - aan de Vader over en dan zal God alles zijn in allen (1 Kor. 15:24-28).

De satan wordt aan het begin van de 10 eeuwen gebonden in een vreselijke onderaardse krocht (abussos), waardoor hij de volken op aarde niet meer kan verleiden (Openb. 20:3). Welke volken zijn dat? Niet de kinderen Gods, die aan het begin van de 10 eeuwen opstaan zullen in de eerste opstanding, de opstanding der rechtvaardigen (Openb. 20:4 en Luk. 14:14). Zij zullen namelijk als Koningen met Christus de erfenis van de aarde in ontvangst nemen (Ps. 2:8, Matt. 5:5, Rom. 8:17, 1Petr. 1:3-5) en met Hem heersen over deze erfenis (Openb. 5:10, 20:4,2 en 2 Tim.2:12) en over deze volkeren regeren (Openb. 2:26-28). Zij zijn immers de heiligen die met Christus deze volkeren zullen oordelen (Openb. 3:21, 1 Kor.6:2).

"Deze volkeren bestaan uit de mensheid die de oordelen, beschreven in Openbaring 6-19, heeft overleefd en dus in leven is bij de wederkomst van Christus. Zij zullen de erfenis bevolken, nadat ze op grond van hun houding tegenover de minste van de broeders van Christus geoordeeld zijn (Matteüs 25:40). Ze hebben namelijk in de laatste 3,5-jarige grote verdrukking - voor de wederkomst - onder extreem gevaarlijke omstandigheden deze broeders van Christus geholpen. Christus noemt hen daarom rechtvaardigen omdat ze dat in feite aan Hemzelf hebben gedaan. Ze moeten echter nog de Weg leren kennen tot het eeuwige leven door Christus Jezus en dat zal gebeuren te Jeruzalem en door het Joodse volk (Jesaja 2:3, 49:7-13, Ezechiël 40-47 en Zacharia 8:22-23). Ze worden ook genoemd in Psalm 22:28-29, 67:4-6, 72:11, 86:9 en Jesaja 2:2, 11:6-10, 60:3, bijvoorbeeld, en in Openbaring 21:24. Het Joodse volk is dan inmiddels in haar geheel uit de diaspora teruggekeerd (Deuteronomium 30:3-5, Ezechiël 20:41-42, 36:23-26) en als een dal van dorre doodsbeenderen tot leven gekomen (Ezechiël 37). Zij zullen zien Wie ze doorstoken hebben en zo op dezelfde manier als wij tot bekering komen (Zacharia 12:10 in verband met Johannes 3:14-16). Op die manier zal geheel Israël bij de verschijning van Jezus uit het hemelse Sion gered worden (Romeinen 11:26-32). Eindelijk zullen ze dan definitief het land Israël in handen krijgen (Amos 9:14-15) waarbij elke stam een bepaald gebied krijgt toegewezen (Ezechiël 45:1-8), want de Heere zal Israël net zo min laten verdwijnen als de scheppingsstructuur van het heelal (Jeremia 33:24-26). Als Koning van Israël (Micha 4:7) zal Hij met Zijn in de eerste opstanding verrezen kinderen regeren over deze volken, 10 eeuwen lang. En in die tijd zullen de zon en de maan nog steeds schijnen, terwijl de late regen van de Heilige Geest zal neerdalen (Psalm 72:5-6, Jesaja 44:1-7, Joël 2:21-27). Door de binding van satan zal gerechtigheid en kennis de hele aarde bedekken (Jesaja 11:9) en de natuur zal doorlicht worden van Gods heerlijkheid (Habakuk 2:14). Er zullen huizen gebouwd worden en wijngaarden aangelegd (Jesaja 65:21-25). Ja, alle beloften aan Abraham en zijn zaad zullen in die tijd vervuld worden, maar ook het profetische tegoed, zoals we dat wel noemen, de profetieën die nog niet vervuld zijn. En dat niet alleen voor Israël maar ook voor de volken. Irenaeus (2e eeuw) zag dit als een belangrijke reden waarom het Koninkrijk Gods in eerste instantie 1000 jaren op deze aarde zal voorduren. Juist om deze reden is het ook onjuist om de 1000 jaren te vergeestelijken. Toen de roomse kerk zich daarin te buiten ging, werd het zelf zo erg dat men het Koninkrijk Gods met de kerk gelijkstelde. Vandaar dat pausen konden zeggen dat zij met de bisschoppen als koningen regeerden op aarde. Men verplaatste de zichtbare gestalte van het Koninkrijk Gods naar de kerk in deze tijd. Dit heeft vreselijke gevolgen gehad. Door deze redenering kon men bijvoorbeeld de inquisitie rechtvaardigen. Christus had immers gezegd: 'Dwingt ze om in te gaan' (in het Koninkrijk Gods)! Roomse geestelijken waren er zo van overtuigd dat ze al in het 1000-jarig Koninkrijk leefden, dat ze de martelingen van de inquisitie als het heilzame middel beschouwden om 'de ketters' alsnog te behouden voor het Koninkrijk Gods, de Roomse kerk dus... Helaas heeft de Reformatie zich niet geheel van deze roomse zuurdesem kunnen bevrijden, tot op de dag van vandaag. Ook nu zijn er nog steeds reformatorische predikanten die de roomse opvatting volhouden, zij het in sterk afgezwakte vorm. Er is nog een andere reden om de 1000 jaren niet te vergeestelijken. Iemand zei eens: 'Als God het nu wel letterlijk bedoeld heeft, hoe had hij het dan moeten laten opschrijven?' Hoe kan men toch zo makkelijk afdoen van de woorden van deze profetie, door te zeggen dat de eerste opstanding geestelijk gezien moet worden en de opstanding van de overige der doden letterlijk? Als iemand eerlijk exegese toepast, is daar geen enkele grond voor. Integendeel, het woord 'opstanding' bij 'de eerste opstanding' wordt elders in het Nieuwe Testament even letterlijk gebruikt. Iedereen die een concordantie raadpleegt kan dit zelf constateren. Wat hebben we dan eigenlijk nog te zeggen tegen mensen als H. M. Kuitert, die de opstanding van Christus Zelf ook 'eventjes' vergeestelijkt? En wat hebben we dan nog te zeggen op de ernstige woorden van de Heere uit Openbaring 21:19?"

Veel christenen vergeten dat Openbaring 20 niet een soort Evangelie is, waarin Johannes zelf het een en ander op orde heeft gesteld, maar dat het door Jezus Zelf aan ons is geschreven, waarbij Johannes alleen maar als secretaris optrad (Openbaring 1:1 en 19). We durven de woorden van Christus uit Mattheüs 5:5 "zalig zijn de zachtmoedigen, want zij zullen het aardrijk beërven" toch ook niet te vergeestelijken? Waarom deze dan wel? Natuurlijk, de moeilijkheden bij de uitleg van het laatste Bijbelboek zijn nog lang niet opgelost. Het is inderdaad nog niet altijd duidelijk welke zinnen figuurlijk en welke letterlijk opgevat moeten worden. Iedereen begrijpt dat met de figuur van het Lam in hoofdstuk 5 de Heere Jezus bedoeld wordt. Maar hoe zit het met de sprinkhanen in hoofdstuk 9:7, die meer op de gedrochten uit "The Lord of the Rings" lijken dan op normale wezens. Moeten we deze gedrochten dan maar vergeestelijken of er tanks of helicopters van maken, en dergelijke onzin meer, of is er nog een andere weg? Voor zover ik zie is die er. We houden ons aan de letterlijke beschrijving van deze letterlijke gedrochten. De film die ik zojuist noemde, bewijst dat zelfs mensen dit soort gedrochten kunnen maken, al dan niet met behulp van virtual reality-technieken. Zou de satan dat niet kunnen dan? Ik denk dat deze - en niet te vergeten de nano-technieken - zo'n enorme ontwikkeling zullen doormaken, dat het voor de duivel beslist niet moeilijk zal zijn om hele legers van dergelijke gedrochten op hun poten te zetten. Het zal nog een grote verrassing zijn als heel het laatste Bijbelboek zo heel letterlijk gerealiseerd (=vervuld) zal worden, doordat nu nog onbekende mogelijkheden in de nabije toekomst binnen handbereik komen van de duivel en de wetenschappelijke denktank van de antichrist. Een volgende reden waarom de 1000 jaren niet vergeestelijkt mogen worden: De Heere zal in deze 10 eeuwen aantonen dat alleen genade een mens kan redden, want zelfs onder de regering van Christus op aarde zal er door mensen uit genoemde volken gezondigd worden (N.B. niet door opgestane christenen dus!). Jesaja 65:20 beschrijft dat zo'n zondaar dan niet ouder kan worden dan 100 jaar. Het zal tegen het einde van de 10 eeuwen blijken dat toch nog een hele massa mensen slechts in schijn aan Christus onderworpen was. Sommigen zeggen dat er dan nog een oorlog tegen Christus ontketend zal worden, maar dat is niet juist. Men zal zich onder aanvoering van de duivel massaal verzamelen rond de residentie van Christus, maar voordat ze een vinger uit kunnen steken, zal een vuuroordeel hen verteren (Openbaring 20:7-9). Satan zal, voordat hij zelf de vuurpoel ingaat, fungeren als de stofkam die de laatste rebellie tegen Gods liefde zal verzamelen en zo bijdragen aan de uiteindelijke zuivering van de aarde! In deze eerste 10 eeuwen van het eeuwig Koninkrijk van God zal er geen oorlog meer zijn onder deze volken, en daarom zal het wapenmetaal een andere bestemming krijgen (Jesaja 2:4). Onder leiding van de Opgestane Heiligen zullen zij de aarde bewerken (Amos 9:13), zonder gevaar, ook de wilde dieren verzorgen. Zelfs de kinderen uit deze volken zullen dat kunnen (Jesaja 11:6-8). Wat een heerlijk idee dat een baby dan ligt te spelen met een adder, zonder enig gevaar! Soms wordt gezegd dat als de periode van 1000 jaren belangrijk was, Christus er Zelf wel over gesproken zou hebben toen Hij nog op aarde was. De nauwkeurige Bijbellezer weet echter dat het toen niet de opdracht voor de Heere Jezus was om de toekomende dingen al gedetailleerd te verkondigen. We lezen in Johannes 16:13 dat het de Heilige Geest is die deze opdracht in de gemeente zou vervullen: "Hij zal u in al de waarheid leiden; want Hij zal van zichzelf niet spreken, maar zo wat Hij zal gehoord hebben, zal Hij spreken, en de toekomende dingen zal Hij u verkondigen." Dat is ook gebeurd na de pinksterdag. Vandaar ook dat bijvoorbeeld Paulus in 1 Thessalonicenzen 4:13-18 en in 2 Thessalonicenzen 2:1-12 veel gedetailleerder ingaat op de gebeurtenissen voor en tijdens Christus' wederkomst. Denk ook maar eens aan wat Petrus in Handelingen 3:19-21 en in 2 Petrus 3 hierover zegt. Dit was allemaal veel gedetailleerder dan Jezus Zelf heeft verkondigd. We merken nog op dat het overgrote deel van de rechtzinnige kerkmensen tot Augustinus (ca. 400 n.Chr.) pré-chilistisch dachten. Dat wil zeggen: Christus komt terug voordat de duizend jaren beginnen. Dat was toen de orthodoxe leer, en Iraeus die tegen de ketterij van zijn dagen schreef, moest juist dit onderdeel van de orthodoxe leer tegen hen verdedigen! Opmerkelijk is het ook dat de bestrijding van deze leer in de 3e eeuw uitging van mensen als Dionysius van Alexandrië, die het auteurschap van Johannes m.b.t. het boek Openbaring ontkende, maar ook eerlijk zei dat als hij dit wel erkende, dat hij dan ook chiliast moest worden... Inmiddels had de methode van vergeestelijken van Bijbelteksten ingang gevonden in de kerk, met name door Origenes in de 3e eeuw. Het was Augustinus die de methode van vergeestelijken toepaste op Openbaring 20 en de daar beschreven eerste opstanding uitlegde als de wedergeboorte, waardoor de satan gebonden is. Hij had deze uitleg gelezen in een werk van Tyconius. Deze donatist was voor zover bekend de eerste in de kerk die openlijk leerde dat de eerste opstanding in Openbaring 20 de wedergeboorte was en dus niet letterlijk genomen moest worden. En dat terwijl Augustinus zich verder fel verzette tegen het donatisme (een soort wederdopers) en hen als ketters liet vervolgen! Het kan echter in Openbaring 20 niet over dezelfde persoon gaan die twee keer opstaat: eerst geestelijk (wedergeboorte) en daarna letterlijk (bij de Wederkomst). Immers, zij die in de eerste opstanding delen, worden scherp onderscheiden van de overige doden. Ook legde Augustinus uit dat het als koningen heersen met Christus betekende: het gebruikmaken van de kerkelijke tucht door de bisschoppen. Augustinus geloofde dat de kerk (de Stad Gods) zich over de hele aarde zou verbreiden en dat dit de betekenis was van het rijk der 1000 jaren. Op grond hiervan heeft de R.K. kerk altijd de wereldlijke macht van de paus en bisschoppen verdedigd! Het grote respect dat onze reformatoren voor Augustinus hadden, is vooral de oorzaak geweest dat ze zijn verandering in de rechtzinnige leer van de kerkvaders vóór hem, hebben overgenomen.  

269