Zalig zijn de doden die in de Heere sterven

Zalig zijn de doden die in de Heere sterven

Dit leven is maar kort. Misschien word je 80 of 100 jaar, maar in geen geval 120 jaar. Dan is het ook met jou, die dit leest, afgelopen. En waar ben je dan? Denk je daar weleens over na? Jouw (lange) leven is in vergelijking met de eeuwigheid een tel op de klok. Wat is nu een seconde hier op aarde? Niets toch! Nu, zo kort is ons leven. Hoe onzinnig, hoe dwaas om niet vaak over de kortstondigheid van het leven na te denken. Terwijl de Bijbel ons erop zoveel plaatsen op wijst. Het leven is een damp, de dood wenkt ieder uur, gelijk het gras is ons kortstondig leven, enz. Wanneer heb je voor het laatst overdacht dat je een eeuwige toekomst tegemoet gaat? Probeer iedere dag 5 minuten na te denken over het feit dat je zeer binnenkort voor God moet verschijnen. Is 5 minuten op 24 uur te veel gevraagd? De eeuwigheid is allesbeslissend...

De onderstaande woorden zijn geschreven naar aanleiding van de tekst die staat in Openbaringen 14 vers 13: 'Zalig zijn de doden, die in de Heere sterven'. Het is werkelijk verbazingwekkend hoeveel mensen er sterven. Elke dag sterven er 70.000 mensen [1]. Dat is ongeveer vijftig per minuut. Bijna elke seconde passeert iemand de grens. Het leven is als water dat uit mensen bestaat. Het stroomt maar door en stort zich over de steile oever in de eeuwigheid. Zijn die allemaal zalig? O nee, 'Zalig zijn de doden, die in de Heere sterven'. Van die enorme hoeveelheid mensen die gedurig de eeuwige wereld binnenstromen, heeft slechts een kleine groep zaligmakend in Jezus Christus geloofd. 'De poort is eng en de weg is nauw, die tot het leven leidt, en weinigen zijn er, die denzelven vinden'. Niet al de doden zijn zalig. Zij die zonder Christus sterven, zijn niet zalig. Die rennen onverzoend, onheilig een nimmer eindigende eeuwigheid binnen. Men kan hun lichaam in een prachtige doodskist leggen, hun naam in zilver op het deksel graveren, de best uitgedoste groep rouwklagers, gekleed in plechtig zwarte kostuums, naar de begrafenis laten komen, men kan de kist langzaam in het graf leggen, de groenste graszode erboven uitrollen, de best ruikende bloemen zo leiden dat ze eroverheen groeien, men kan een witte steen houwen en ter herinnering aan hen een teder grafschrift erin graveren - maar nog altijd is het de begrafenis van een vervloekte ziel. Men kan niet 'zalig' schrijven waar God 'vervloekt' heeft geschreven. 'Wie geloofd zal hebben, zal zalig worden; maar die niet zal geloofd hebben, zal verdoemd worden'. Bedenk wat de woorden 'in de Heere' inhouden.

Ten eerste, dat ze met de Heere verenigd waren. De vereniging met de Heere heeft een begin. Iedereen die zalig sterft, is tot bekering gekomen. U houdt misschien niet van dit woord, maar het is de waarheid. Ze ontwaakten, ze begonnen te wenen en te bidden, ze weenden toen ze de Heere hun God gingen zoeken. Ze zagen zichzelf verloren. Ze waren verloren en hulpeloos. Ze zouden niet rechtvaardig kunnen zijn bij een heilig God. Ze werden kinderen. De Heere Jezus Christus kwam dichterbij en openbaarde Zich. 'Ik ben het Brood des levens'. 'Die tot Mij komt, zal ik geenszins uitwerpen (Joh. 6:37)': ze geloofden en waren zalig. Ze verlustigden zich in de Heere Jezus. Ze achtten alles slechts schade en drek om Jezus' wil. Ze gaven zich aan de Heere. En zo waren ze aanvankelijk in Christus.

Beste vrienden, is er bij u dit begin geweest? Heeft u een verandering ondergaan - de nieuwe geboorte? Bent u in Christus ingelijfd? Noem het zoals u wilt, is dit met u gebeurd? Heeft deze vereniging met Christus in uw leven plaatsgevonden? Sommigen zeggen: dat weet ik niet. Wanneer u eens in uw leven van de verdrinkingsdood bent gered - wanneer u werkelijk verdronk en weer tot leven bent gebracht -, zult u zich dat tot het uur van uw sterven herinneren. Veel meer wanneer u tot Christus bent gebracht. Wanneer u blind bent geweest en toen u volwassen was uw ogen werden geopend, zou u dat dan ooit vergeten? Wanneer u werkelijk in Christus bent ingelijfd, zult u zich dat zonder moeite herinneren. Zo niet, dan zult u in uw zonden sterven. Waar Christus is heengegaan, kunt u niet komen. 'Indien gij u niet bekeert, zo zult gij allen insgelijks vergaan'.

Ten tweede houd: "In de Heere sterven" volharding in. Niet alle takken die takken lijken te zijn, zijn takken van de ware wijnstok. Veel takken vallen van de boom af wanneer er hevige winden beginnen te waaien - dat zijn allemaal ondeugdelijke takken. Zo blijven er in tijden van verzoeking, beproeving of vervolging, veel valse belijders achter. Velen die ogenschijnlijk gelovigen waren, gingen terug en wandelden niet meer met Jezus. Ze volgden Jezus – ze baden met Hem, ze verheerlijkten Hem. Maar ze gingen terug en wandelden niet meer met Hem. En zo is het nog steeds. Velen onder ons schijnen ongetwijfeld bekeerd te zijn. Ze beginnen goed en ze wekken grote verwachtingen. Maar wanneer de winter komt, vallen ze af. Ik vrees dat sommigen reeds afgevallen zijn. Mogelijk volgen er nog enkelen. Die zullen bij het sterven niet zalig zijn. Och, dat ik er toch voor bewaard mag blijven dat ik van alle sterfbedden die ik zie, niet het sterfbed van de valse belijder zie! Ik heb het eerder gezien en ik hoop het nooit meer te zien. Zij zijn na de dood niet zalig. De ondeugdelijke takken zullen heviger in de vlammen branden. Ach, bedenk wat een kwelling het zal zijn wanneer u eraan denkt dat u zich uw hele leven lang voor een christen uitgaf en de gelegenheid voorbij liet gaan om een echte christen te worden! Uw hel zal des te dieper, des te zwarter en heter zijn, dat u zoveel van Christus wist en zo dicht bij Hem was en Hem niet vond. Zalig zijn zij die volharden tot het einde, die zich niet van de hoop van het Evangelie laten afbrengen, die, wanneer anderen weggaan, zeggen: 'Heere, tot Wie zullen wij heengaan?' In voorspoed volgen ze de Heere volkomen. In tegenspoed kleven ze Hem nog nauwer aan, zoals de bomen in de stormen hun wortels dieper in de aarde slaan. Is dit zo bij u? Volhard tot het einde. 'Wordt niet bewogen van de hoop van het Evangelie' (Kol. 1:23). 'Wij zijn Christus deelachtig geworden, zo wij anders het beginsel van deze vaste grond tot het einde toe vast behouden' (Hebr. 3:15). Zelfs in het donkere dal zult u Hem aanhangen. Kom tot Hem zoals u aanvankelijk kwam - een schuldig schepsel, dat zich vastklemt aan de Heere onze Gerechtigheid. Hij werd tot zonde gemaakt. Dit is in de Heere sterven en dit is zalig zijn. Overgenomen uit het boekje: Zullen we elkaar in de hemel kennen?

R.M. MacCheyne schreef een preek over "Zalig zijn de doden".

269