Niet meedoen aan dingen die het hart bezoedelen

Bron: Reformatorisch Dagblad, 

„De oproep tot afzondering is niet bedoeld om in het klooster te gaan”, aldus dr. Andre Bester, „maar om afstand te houden van de zondaren en dicht bij God te leven.”

Dr. Bester uit Zuid-Afrika zei dit zaterdagmiddag tijdens een opwekkingsconferentie van Stichting Heart Cry (een stichting die inzet op geestelijke verdieping en de bewustwording van de noodzaak van herleving).

De conferentie in Ambt Delden, die vrijdagavond begon en tot vanmorgen duurde, was volgeboekt. Het thema luidde: ”Maak ons een volk Heer’ heilig en rein”, of, zoals het ook op het programma stond: ”Create in me a clean hart, o God, & renew a staedfast spirit within me” (Psalm 51:10).

Getuigenissen

Naast het zingen van opwekkingsliederen en gebedsmomenten was er plaats voor getuigenissen. Hoofdmoot vormden de toespraken van dr. Bester en Jef de Vriese. Dr. Bester is predikant van een gemeente in het Zuid-Afrikaanse Pretoria. De Vriese is verbonden aan het Centrum voor Pastorale Counseling in Heverlee (België) en Dordrecht.

Juk van de wereld

Bester ging tijdens zijn toespraak uit van het laatste gedeelte van 2 Korinthe 6, waar de oproep wordt gedaan om „geen ongelijk span” te vormen met de ongelovigen. Bester: „Kinderen van God kunnen samen optrekken onder hetzelfde juk, maar ze mogen het juk van de wereld niet op hun schouders nemen.”

De predikant pleitte, naar aanleiding van vers 17, voor een leven in afzondering. „Maar dat betekent niet dat we in een klooster moeten gaan zitten. In een klooster kun je het licht van God niet laten schijnen.”

Met zijn oproep tot afzondering bedoelde Bester ook niet dat christenen de omgang met niet-christenen moeten mijden. „Wat ik bedoel is dat we niet moeten meedoen aan dingen die het hart bezoedelen. Het gaat om een rein hart. Wiens hart op de Heere gericht is, wordt door Hem gesterkt.”

Afzonderen is meer dan afstand houden van de zondaren, aldus ds. Bester. „Het is dicht bij God leven, het pad met Jezus lopen. Leef geen dubbel leven. Vlees en geest moeten gereinigd worden. Paulus doet een oproep tot christelijke afzondering die kan brengen tot een plaats waar we God vanuit een rein hart kunnen dienen.”

De predikant uit Pretoria drong aan op een „passievol leven voor Jezus.” „Passievolle christenen zijn zij in wie het leven van Christus bruist.”

Jef de Vriese sprak zaterdagmorgen over het eerste hoofdstuk van Jakobus. Hij merkte op dat deze brief radicaal van toon is en soms niet pastoraal overkomt, bijvoorbeeld in de oproep om blij te zijn met verzoekingen. „Dat accordeert niet met wat velen willen in het leven: welvaart, een goed huwelijk, vriendelijke mensen om zich heen. Wij willen van onszelf geen moeite en zorgen, maar we zoeken naar een gemakkelijk leven. Toch zag Jakobus dat er blijdschap kan zijn in een leven met God, ook al is het leven moeilijk.”

Er is wijsheid nodig om dat leven te leven en te vragen hoe het karakter van Jezus in mijn leven werkt, zei De Vriese. „Wat ook nodig is, is het geloof van de dienstknecht die de weg aan God vraagt.”

Afhankelijk

Zo’n afhankelijk leven ontstaat volgens de pastor in de meeste gevallen „in de verstrooiing.” De Vriese: „De gemeente moest weg uit Jeruzalem. God werkte op plaatsen en manieren die ze niet had gedacht. De vrucht van de Geest groeit het beste in omstandigheden die het leven stuk willen maken.”

Afhankelijkheid vindt hij een kernwoord. „Niet zij die het weten, maar zij die het niet weten en hun ellende beseffen, krijgen de kroon van het leven. Je overleeft alleen doordat God je op de knieën brengt.”

De Vriese: „Luister naar wat God zegt, dwars door de moeilijke vragen heen. God wil je niet in de ellende storten, maar Hij wil dat er ondanks de verzoekingen iets goeds ontstaat. Neem dat aan. Na de ellende komt de blijdschap.”